© 2009 Praktijk Philia Hoogstad

Teksten, afbeeldingen en objecten mogen alleen verveelvoudigd of gepubliceerd worden met mijn toestemming

Burnout...een ingrijpende gebeurtenis in iemands leven. Zowel psychisch als fysiek staat er veel ‘op zijn kop’ en veel hiervan zijn we ons niet eens bewust. Als de ergste vermoeidheid verdwenen is en er weer wat helderheid in onze psyche komt, lijken we voor onze omgeving weer te functioneren en wordt er ook weer veel van ons verwacht....Dat het veelal intern nog niet op orde is, is aan de buitenkant niet te zien.

Binnen mijn opvatting is de term burnout een vergaarbak van allerlei overtuigingen en conclusies die men over zichzelf trekt. Sommige zijn we ons bewust, vele van deze overtuigingen en conclusies dragen we al zo lang bij ons, dat we niet eens bewust weten dat we dat over ons zelf denken. Dat zorgt er voor dat klachten niet onder woorden te brengen zijn, gevoelsmatig voelt het niet goed maar het is niet of moeilijk aan een ander uit te leggen. Veel van deze onbewuste overtuigingen werken zelf-destructief en gaan de strijd aan met ons zelfbeeld en eigenwaarde, met alle gevolgen van dien. Doordat het in de loop der tijd in de weg kan gaan zitten, kan het uiteindelijk tegen ons gaan werken. Dit kan ook tot stand komen door een gebeurtenis in ons leven, die er ‘plotseling’ voor zorgt dat onze vroeger aangeleerde strategieën en mechanismen niet meer in het leven van alle dag te gebruiken zijn. Sterker nog, ze lijken eerder tégen ons dan mét ons te werken! Maar zijn we ons dat bewust....? We doen het tenslotte al jaren op die manier. Alleen lukt het nu niet meer zoals voorheen....laat staan dat we beseffen wat daaraan ten grondslag ligt!

De strategieën en mechanismen zijn tot stand gekomen om een leefbare weg te vinden naar aanleiding van overtuigingen en conclusies die we hebben getrokken over bepaalde situaties, gebeurtenissen of meningen eerder in ons leven. Veelal ligt daar de wortel van oa overspannenheid, burnout en depressies. Doordat deze overtuigingen en conclusies aan de oppervlakte niet ‘zichtbaar’ zijn, en door iemand ook meestal niet bewust worden ervaren, zorgt ervoor dat het moeilijk of niet te verwoorden is. Met hulpeloosheid en machteloosheid tot gevolg. Wat vervolgens weer leidt tot onbegrip en ongeduld, zowel voor ons zelf als uit de omgeving. Op die manier gaat de getroffene zich meer en meer alleen voelen, eigenwaarde en zelfverzekerdheid worden wederom aangetast. Angsten en onzekerheden krijgen meer en meer de overhand, helder denken en overzicht op een situatie zijn niet of nauwelijks meer aanwezig. Zelfs eenvoudige handelingen kunnen al een grote struikelblok zijn, gepaard gaande met hevige vermoeidheid en weerzin. Dit vormt een negatieve spiraal in handelen en het zelfbeeld. Het gevoel niets waard te zijn, niets te kunnen en dat alles met heel veel moeite kan nog meer desastreus worden als er ontkenning en onbegrip vanuit de omgeving blijft bestaan.

Eenvoudigweg is de wil er wel, maar de moed niet (meer).

Hoe ga ik te werk? Wellicht heeft u tijdens uw herstel al aardig wat hulp gehad die vooral op doelmatige wijze heeft geholpen. Deze behandelingen worden vaak in praktische zin toegepast. Met de hulp-verlener van destijds bent u erachter gekomen dat bepaalde mensen, gedragingen, werkzaamheden, over-sociale karakter-eigenschappen o.i.d. u flink in de problemen hebben gebracht. Samen met hen heeft u een nieuwe manier gevonden om hier mee om te gaan.

Ik zoek het een laagje dieper. Alle overtuigingen die u in gedachten heeft, neem ik heel letterlijk. Aan de hand van uw verhaal over uw ‘restverschijnselen’ gaan we kijken of dit een rode draad in uw leven vormt. Veelal verschaf ik u nieuwe verbanden of aanknopingspunten t.o.v. de reguliere hulpverlening. U kunt eigenlijk zeggen dat waar zij zijn opgehouden, regressietherapie verder gaat. Op die manier kunnen we ook een laagje dieper aan het werk en juist daar blokkades opruimen.

Door middel van opdrachten, tekenen, gesprekken en herbelevingen krijgt u inzicht in uw patronen die u vandaag de dag hinderen om voluit van het leven te genieten. En wie wil dat nou niet.....